woensdag 16 november 2016

Miracle Morning (deel 7)

Het boek is uit; ik heb de 30 dagen-challenge gedaan en ik ben gewoon doorgegaan. Vandaag zit ik op dag 44 zonder ook maar een dag of een onderdeel van de SAVERS (Silence, Affirmation, Visualization, Exercise, Read, Scribe) te hebben overgeslagen. Ik vind het een fijne methode, die ik ontspannen toepas zonder alles perfect te willen doen.

Miracle Morning

Wie deze serie berichten heeft gevolgd, weet dat de schrijver van het boek, Hal Elrod, door een ernstig auto-ongeluk veel heeft meegemaakt in zijn jonge leven. Zijn positieve instelling heeft hem erdoorheen gesleept en verder gebracht dan de artsen, zijn familie en hijzelf voor mogelijk hielden.

Elrod staat op dit moment voor nieuwe uitdagingen. De grote Miracle Morning-gemeenschap leeft met hem mee en wenst hem veel sterkte en beterschap. Moedig als hij is, doet hij zijn verhaal in een videodagboek. Optimistisch als altijd:

vrijdag 11 november 2016

Wow! (De quote)

Boek

Ik was helemaal niet van plan om naar de bibliotheek te gaan vandaag. Maar de zon scheen en ik had een ingeving om op de website van de bieb te checken of een bepaald boek aanwezig was (de debuutroman van Eva de Wit, van wie ik een ander gezellig boek laatst met veel plezier gelezen had). De roman was eigenlijk altijd uitgeleend, maar vandaag bleek ik onverwacht geluk te hebben.

Eenmaal thuis legde ik het boek op tafel, liet het daar een tijdje liggen en sloeg het net achteloos open. Meteen herkende ik de mooie quote op de eerste bladzijde; die had ik vandaag namelijk op een Facebookpagina gezien. Mijn ogen gleden naar de bedenker van deze woorden. Wow. Gewoon een willekeurig boek op een willekeurig moment op een niet zo willekeurige dag. Namelijk de dag dat bekend werd dat auteur, dichter, songwriter en zanger Leonard Cohen is overleden.

Quote in book


(Met dank aan Sylvia S. voor de video-tip)

dinsdag 8 november 2016

Woondeken haken

Sinds vorige week doe ik ook eens aan een CAL mee. Ik kwam het woord vaak tegen in een haakgroep op Facebook, maar had geen idee wat het betekende. Het blijkt voor Crochet Along te staan. Ah!
De CAL van een woondroomdeken op wolplein.nl was al even bezig, maar dit project blijkt zo leuk en rustgevend om te doen, dat ik de achterstand al een beetje aan het inhalen ben. Niet dat het uitmaakt, want je kunt starten wanneer je wilt en in je eigen tempo haken. Ook blijkt de mooie deken heel geschikt voor beginners, waar ik mijzelf nog steeds toe reken, ondanks dat het me ooit gelukt is om Angry Birds te haken voor Sinterklaas. Met behulp van YouTube, dat wel. Ook op de site van wolplein.nl staat niet alleen het dekenpatroon in delen uitgeschreven, maar zijn ook video's te vinden met uitleg van de verschillende steken en wekelijkse banen. Iedere maandagochtend wordt de blogpagina bijgewerkt en kun je weer aanhaken als je ver genoeg bent.

Ik haak gewoon met goedkope bolletjes, waarvan de draad misschien wat aan de dunne kant is voor de gebruikte naalden, maar tot mijn verbazing geeft het toch een mooi resultaat. En al hakend voelt het op de schoot toch al knus en warm. Wie er wat meer voor over heeft of een betere kwaliteit wil, kan echter ook een pakket op wolplein.nl bestellen waar het benodigde garen inzit.

Haak mee! Ik bedoel: Crochet Along!

Woondeken haken

zaterdag 22 oktober 2016

Miracle Morning (deel 6)

Even was ik bang dat grieperigheid mijn fijne, nieuwe ochtendroutine zou onderbreken en dat de 30 dagen-challenge zou mislukken. Maar omdat de methode zo goed voelt, heb ik dat niet laten gebeuren. Ik heb het onderdeel bewegen enigszins aangepast, ben wat later opgestaan en heb een keer de in het boek beschreven versie van zes minuten gedaan. We gaan gewoon door!

Veel mensen blijken moeite te hebben met het onderdeel affirmaties. Dat zijn korte, positieve uitspraken of beweringen die je in jezelf (of nog beter: hardop) doet. We vertellen ons onderbewustzijn vaak negatieve dingen: ik kan dit niet, ik haat dit, ik win nooit wat, ik krijg die baan toch niet. Als we dit maar lang genoeg doen, worden die gedachten overtuigingen die effect hebben op ons leven. Maar we kunnen het ook omdraaien: als we maar vaak genoeg (bewust) positieve berichten aan ons onderbewustzijn vertellen, gaan we dat voelen en kan er iets ten goede veranderen.
Het is de kunst om beweringen te gebruiken die geloofwaardig zijn. Als je schulden hebt, zal de affirmatie: 'Ik ben rijk' weinig uithalen. Je gelooft het niet en je voelt het niet. Om die nuance te leren begrijpen, zijn er boeken en websites met positieve affirmaties die ons op weg helpen. Als het proces duidelijker wordt, kunnen we altijd nog onze eigen uitspraken noteren en gebruiken.

Op de website van de Miracle Morning zijn Nederlandstalige affirmaties te downloaden. Een Engelstalige lijst die ik zelf gebruik, is te vinden op de site van de Huffington Post:

-------- \o/ --------

maandag 10 oktober 2016

Miracle Morning (deel 5)

De zes onderdelen van de Miracle Morning zijn gemakkelijk te onthouden via de Engelstalige afkorting SAVERS:

S: Silence (mediteren)
A: Affirmations (positieve affirmaties)
V: Visualization (visualisatie)
E: Exercise (sport/beweging)
R: Reading (lezen)
S: Scribing (schrijven).

Miracle Morning tracker

In mijn agenda Bullet Journal houd ik een schema bij, een zogenaamde tracker, van de onderdelen die ik iedere ochtend gedaan heb. Tot nu toe heb ik per dag elk vakje kunnen inkleuren. Stel dat ik het sporten een keer zou overslaan, dan laat ik het vakje onder de E van Exercise die dag leeg. De cijfers aan de linkerkant staan voor de dertig dagen van de challenge.
Ik postte bovenstaande foto van mijn slordig in elkaar geflanst schema in een buitenlandse Facebookgroep. Best dapper, deze blijk van imperfectie, vond ik zelf. De groep heeft bijna drieënzestigduizend leden; allemaal mensen die in het boek bezig zijn of waren en enthousiast aan zichzelf werken of inspiratie zoeken om dat te doen. Geen zorgen. Binnen korte tijd kreeg de afbeelding meer dan tweehonderd likes, positieve reacties, leuke vragen en lieve bedankjes voor het goede idee. Hatsekidee. Ik heb het zelf niet bedacht. Nog drieëntwintig dagen te gaan en daar verheug ik me op.

vrijdag 7 oktober 2016

Bullet Journal

Hé, had ik het vanmiddag (zie hieronder) over een Bullet Journal, kom ik nu toevallig een mooi interview tegen met de bedenker van dit fenomeen, Ryder Carroll. Met video en toelichting:

Miracle Morning (deel 4)

Eén van de fijne dingen van de methode is dat hij - zoals ik al schreef - gericht is op persoonlijke ontwikkeling. Het voelt niet als werk dat gedaan moet worden, maar als tijd voor jezelf. Dat is het natuurlijk ook. Zo is een onderdeel van het vroege uurtje een paar bladzijden of een paar minuten lezen in een positief boek. Omdat ik het boek Miracle Morning nog niet uit heb, pak ik dat er 's morgens bij. We komen er wel!

Dag 4 (van 30). Wat levert het tot nu toe op?

  • Na het Miracle Morning-ritueel is mijn hoofd 's morgens lekker leeg en ben ik (fris) opgewassen tegen de komende dag.
  • Ik voel me geïnspireerd, maak takenlijstjes en verbaas me erover hoe ik in de loop van de dag bijna moeiteloos klusjes weg kan strepen. Ik geniet van het gevoel vroeg in de middag al veel gedaan te hebben.
  • Er is geen dure agenda meer nodig voor het komende jaar, want diezelfde inspiratie bracht me tot het maken van een zogenaamd Bullet Journal. Zoiets is misschien niet voor iedereen een optie, maar ik houd wel van een beetje kliederen en mijn persoonlijke boekje in ontwikkeling blijkt nu al reuze handig. Wat het precies is, zo'n Bullet Journal, ook wel afgekort tot BuJo? YouTube staat er vol mee:

dinsdag 4 oktober 2016

Miracle Morning (deel 3)

Vanmorgen was mijn eerste Miracle Morning. Wow!

Wie de berichten in deze rubriek volgt, heeft op de kaft van het boek al kunnen zien dat de methode van auteur en internationaal spreker Hal Elrod draait om een paar goede gewoontes 's morgensvroeg. Het gaat om fijne bezigheden voor jezelf en je persoonlijke ontwikkeling die je iedere ochtend bewust uitvoert voordat je aan je normale dagelijkse dingen begint. Wacht even. Vóórdat...? Ehh, jawel!
Dit doe je door een uur eerder op te staan; zo heb je een goede start en is de kans dat deze 'me-time' erbij inschiet, het kleinst. In dat uur verwen je jezelf met onder andere een paar minuten stilte, lezen, schrijven en bewegen. Als je dit proces een tijd volhoudt (er is een challenge van dertig dagen) kan het een gewoonte worden. Wat het allemaal precies inhoudt en al dan niet oplevert, komt later wellicht aan bod. Maar voorlopig ga ik eerst nagenieten en deze ervaring rustig verwerken terwijl de dagelijkse plicht wacht. Ha.

Dag 1 (van 30). Wat viel er op?

  • Ik kon mijn bed niet uit. Mijn enthousiaste gevoel van gisteravond (Yay! Morgen begin ik!) was weg. Ik had net een fijne droom gehad, mijn bed was heerlijk warm en ik draaide me demonstratief om. Het zou me wat. Tot ik me bedacht dat ik daar spijt van zou krijgen en een kwartier later toch opstond.
  • Eenmaal met de voeten op de grond, enigszins mokkend, beloofde ik mezelf een lekker warme douche als ik klaar zou zijn met de Miracle Morning-activiteiten. Het gekke was dat ik daar na afloop juist helemaal geen behoefte meer aan had. Verfrissend koud water, dat wilde ik! Het kan ook te gek natuurlijk, ik ben Wim Hof niet. Dus werd het een koude plens uit de wasbak.
  • Eerlijk is eerlijk. Ik was letterlijk en figuurlijk klaar voor deze dag! Nog 29 dagen te gaan.

Vision board (Dutch)

maandag 3 oktober 2016

Oktober

Naast de natuurvoedingswinkel waar ik af en toe kom, zit een leuk planten- en bloemenzaakje. Ik loop er af en toe binnen omdat ze er gezellige, ouderwetse nu weer hippe kamerplanten verkopen en de eigenaar heel aardig en behulpzaam is. Afgelopen lente zag ik er echter fleurige roze geraniums staan die me over de drempel lokten. Ze kostten nauwelijks iets en hebben deze zomer prachtig gebloeid. Terwijl ik laatst wat zaad probeerde te winnen, is de plant daarna gewoon weer aan een derde bloei begonnen. En zo is het dankzij deze geranium en de Japanse Anemoon nog steeds fleurig op mijn voorbalkon. Welkom, oktober.

Blooming in October

zaterdag 1 oktober 2016

Miracle Morning (deel 2)

Mijn eerste kennismaking met de Miracle Morning en Hal Elrod, de auteur van het boek, was via een video die ik toevallig tegenkwam. Ik zag een jong, fris zakenmannetje met een vlotte babbel. Zijn manier van vertellen maakte dat ik toch bleef kijken en vooral luisteren. Na ongeveer negentien minuten in het filmpje kreeg zijn verhaal een wending die ik niet verwacht had. Achter de vlotte babbel en gezonde uitstraling bleek een ingrijpende levenservaring te zitten.

Na een ernstig auto-ongeluk zag het er ooit niet goed uit voor Hal Elrod. In de video vertelt hij hoe hij zich destijds mentaal herpakte. Zodanig, dat de artsen en zijn ouders dachten dat hij wegliep voor de feiten. Nooit meer kunnen lopen? Can't change it. Deze drie woorden bleken ironisch genoeg het begin van een verandering ten goede.

Wanneer Elrod later nog een grote tegenslag te verwerken krijgt, zoekt hij hulp. De lessen en ervaringen die hij dan leert en opdoet, zijn mede de grondslag van zijn interessante boek.

donderdag 29 september 2016

Miracle Morning

(Vervolg op het stukje Yay!)

Een leuk bericht van Kosmos Uitgevers in mijn mailbox vorige week: 'Hi Karin,
Gefeliciteerd! Je bent een van de vijf winnaars om het boek Miracle Morning van Hal Elrod te recenseren.'
Fijn! Ik heb ernaar uitgekeken om met dit boek aan de slag te gaan. Letterlijk aan de slag, want een beetje voorkennis vertelt me dat je gestimuleerd wordt om in actie te komen. En wel 's morgens vroeg. Die hint krijgen we natuurlijk ook van de titel en de kaft. We gaan het zien met nog wat leuke informatie vooraf: ik ben absoluut geen ochtendmens. Daar is wel een wondertje voor nodig.

Miracle Morning is sinds deze week in het Nederlands verkrijgbaar en ook mijn exemplaar is binnen!

Gewonnen

dinsdag 20 september 2016

Yay!

Ik heb weer eens iets gewonnen. Dàt, lieve mensen, is nou de Wet van de Aantrekkingskracht. Ik had er meteen een goed gevoel over. Al ben ik ook gewoon een bofkont.

Ja, ja, ja. Wat ik dan gewonnen heb? Iets heel erg leuks. Iets avontuurlijks. Iets dat mijn leven gaat veranderen, in ieder geval tijdelijk. Iets waar ik wel mee aan de slag moet. En waar ik lekker over ga bloggen.

(Wordt vervolgd)

maandag 19 september 2016

Chocolade

Net gekregen! Niet handig, zo vlak voor etenstijd. Wel de allerlekkerste chocolade. Op weg naar honderd procent slaafvrij. Laten we dat steunen tot we misselijk zijn.

Chocolate

zondag 18 september 2016

Muziek op zondag

Breda Barst dit weekend: het jaarlijkse muziekfestival met diverse podia in het mooie Valkenbergpark. Wat boffen we met dit prachtige nazomerweer. En met het feit dat het festijn nog steeds in het park plaatsvindt en niet, zoals sommigen wilden, op een geasfalteerd terrein ergens achteraf.
Die podia zitten elkaar op sommige momenten qua geluid wel wat in de weg wat mij betreft; zo staat er een rustige band te spelen op het ene podium en hoor je het geweld en gedreun van een dj op het andere erdoorheen. Maar een fijne en gezellige wandeling met Erik bracht ons naar een tent met een metalband. 'Klinkt goed,' vond hij. Geen idee wat ze nou eigenlijk zingen, vond ik. Knappe dj die daar doorheen kan dreunen.

Misschien pik ik zelf nog een stukje van Flip en de Noormannen mee. En hopelijk van Sue the Night:

zaterdag 17 september 2016

vrijdag 16 september 2016

Ruilhandel

Over buurvrouw M. gesproken (zie vorig stukje): we ruilen wat af. 'Je moet dit eens proberen!', 'Wil je ook een zakje van dat?' Geven en ontvangen wordt zonder te turven afgewisseld. Zo ben ik voor haar een parapluplant aan het kweken van zaad dat een Facebookkennis me stuurde en gaf zij mij deze week een stekje van een kamerplant waar ik weg van was. Nu ben ik opnieuw benieuwd naar de naam. Toch maar eens in een plantenboek zoeken. Ook heb ik op Instagram een visje uitgegooid (daar zitten veel plantenfanaten). En misschien is het slim om bovengenoemde Facebookkennis even aan te kijken; zij weet bijna alles van gewassen.

Hoe dan ook, welkom in mijn woonkamer:

Stekje

Update: Dan kom je 's avonds laat thuis en staat er een reactie van die geweldige kennis op Facebook. Het is een Begonia albopicta. Dank, T.!

donderdag 15 september 2016

Bloemenzaadjes

Leuk, deze kaart was laatst aan te vragen bij de Vereniging Homeopathie. Achterop staat een gebruiksaanwijzing voor het bloempapiertje. En: 'Deze variëteit van bloemzaden heeft tot doel het voedselaanbod voor de bijen te verbeteren.'
Goed bezig, die vereniging. Ik stuur de kaart naar buurvrouw M., die zo graag meer bloemen in haar tuin wil en nu al vol plannen zit voor de volgende lente.

Bloemenzaadjes

woensdag 14 september 2016

#Treinleven

Hé, mijn tweet staat in de Metro! Ik vind die rubriek zelf altijd leuk om te lezen. Gisteren klagers over nagelknippers in de trein, deo-spuiters, stoelbezetters en hutje-mutje-staanders. Zelf had ik een scoop: kleine treintjes erbij.

Krant Metro

donderdag 8 september 2016

Uitzicht

Hoewel het nieuwe, vandaag officieel geopende treinstation in Breda het bekijken waard is, mag het uitzicht vanaf dat station er ook zijn. Een blik op de Willemstraat maakt duidelijk dat deze is opgeknapt en gezellig is geworden. Een promenade, terrassen, bomen, bankjes en 's avonds sfeervol licht. De straat is nu een mooie verbinding tussen het station, het Valkenbergpark en het winkelcentrum. Komt dat zien.

Station Breda

maandag 5 september 2016

Beebox (deel 9)

Time flies. Ik zie net dat ik de Beebox al bijna een jaar heb. Vanaf oktober 2015 wordt de oranje boodschappenkrat vol biologische producten iedere vrijdagavond gekoeld en wel in mijn eigen deuropening afgegeven. Ik eet gevarieerd (gisteren bijvoorbeeld scholfilet met venkel en tomaat en vandaag bietjes met geitenkaas in een tarte tatin) en het smaakt allemaal heerlijk.
Maar ook belangrijk: Stichting Wakker Dier heeft onderzocht hoe diervriendelijk de diverse maaltijdboxen zijn. Een dikke negen voor Beebox op het gebied van verantwoord vlees. Fijn! Voor wie trouwens liever helemaal geen vlees eet, hebben ze ook een vegetarische box. Koolhydraatarm is weer een andere mogelijkheid. Zelf heb ik van alles wat met mijn box Extra. Gefeliciteerd met deze mooie score, Beebox. Tot vrijdag.

Beebox

zondag 4 september 2016

Muziek op zondag

Eigenlijk wachtte ik op een goede video van het prachtige nummer All I want. Maar Niels Geusebroek, ooit bekend geworden via The Voice of Holland, heeft meer mooie muziek gemaakt:

vrijdag 2 september 2016

Lekker lezen

Na het genieten van de Japanse Anemoon, verdiep ik me nu in de magische wereld van Japanse opruimgoeroe Marie Kondo. Haar eerste boek Opgeruimd! kreeg ik voor mijn verjaardag en dat heb ik met veel plezier en vol aandacht gelezen. Tot mijn vreugde zag ik vorige week de opvolger in een kast bij de bieb staan. Spark Joy.

Spark Joy

Even alle andere leeswensen aan de kant! Lekker geïnspireerd raken betreffende het afstand doen van bezittingen en het overhouden van alleen maar spullen waar je blij van wordt. Heerlijk! Oh. Laat ik dan trouwens meteen weer uit de stoel komen en verdergaan met mijn boekenkast.
Het enige probleem: daar kom ik een oud boekje tegen dat ik eigenlijk weg wil doen, maar toch nog heel even bekijk. Voor ik het weet zit ik erin te lezen en kan ik niet meer stoppen. Het is erg goed geschreven, bij tijden tragikomisch (ik moet soms zelfs hardop lachen), gedeeltelijk herkenbaar voor mij en ongetwijfeld voor een ieder die voor zijn of haar bejaarde ouders heeft gezorgd. Met een zucht sla ik het 's avonds dicht. Ik weet opnieuw niet of ik het nu weg ga doen of toch wil houden. Het straalt geen plezier uit, maar het was wel prachtig. Sorry, Marie Kondo. Ik was even afgeleid:

Boek

donderdag 1 september 2016

Japanse Anemoon

(Vervolg op het stukje: En we noemen haar)

Zo vraag je om de naam van een plant en zo zit je gezellig bij leuke mensen in de tuin en krijg je een spiksplinternieuw exemplaar dat zij net na je vraag toevallig in een tuincentrum zagen staan. Ik wil niet veel zeggen, maar sommige wensen worden wel heel snel vervuld. Dank!

Japanse Anemoon

woensdag 31 augustus 2016

En we noemen haar:

Anemoon!

Update: Binnen een paar minuten had ik al reacties. Van mijn eigen schoonzus die me wist te vertellen dat het een Japanse Anemoon is. 'Stekjes?' vroeg ze. 'Graag!' antwoordde ik. 'Ja!' riepen twee buurtvriendinnen in koor. Broer Coen blijkt deze September Charm ook in zijn tuin te hebben staan. Kijk, van je familie moet je het hebben. En van Facebook.

Ik kom deze bloem steeds vaker tegen, lekker wild tegen gevels en ramen. Op Facebook maar eens vissen naar de naam van dit moois.

Flowers

maandag 29 augustus 2016

Hand in hand

Het eerste fleurige bankje zag ik vorig jaar in Egmond aan Zee. Gisteren bleek er ook een in mijn oude wijk te staan, die - zolang ik me kan herinneren - altijd wel een vleugje vrolijkheid gebruiken kon. Kijk eens aan. Ik houd ervan.
Met een beetje aandringen van mijn kant, hebben we het advies nog opgevolgd ook.

Hand in hand, lekker wegdromen

zaterdag 27 augustus 2016

Appeltaart en dadelcake

Leuk tentje. Maar eerst de èchte tante Betsie maar eens bezoeken.

Tante Betsie

vrijdag 26 augustus 2016

Eilandgasten

(Vervolg op het stukje: Etalage)

Het boek Eilandgasten van Vonne van der Meer is binnen. Voor een habbekrats besteld op boekwinkeltjes.nl, zorgvuldig ingepakt en snel ontvangen. Tot mijn verrassing heeft dit exemplaar een harde kaft en is het gesigneerd door de auteur. Bovendien - oh, daar houd ik van - zit er een briefje ingeplakt van de eerste eigenaresse. Ze vertelt dat ze het boek op Vlieland heeft gekocht, een paar dagen voordat Van der Meer een lezing in de kerk hield en ze vult de info aan met de werkelijke locatie van het huisje in de verhalen.

Ik bedank de verkoper voor de snelle verzending en zeg dat ik verrast ben door de extra's. Hij mailt terug: 'Dag Karin, dit was inderdaad niet het boek wat U had besteld maar het is U gegund!'

Wat leuk! Dank, Ad A. Dank, universum.
Mijn driedelige serie is compleet. Ik hoop me er volgende week mee in een luie stoel te nestelen. Eerst verder met een boek van de bieb. Dat me er juist toe heeft aangezet om mijn boekenkast uit te mesten en enorm veel boeken weg te doen. Behalve die van Vonne van der Meer dus. They 'spark joy'.

Eilandgasten

(Wordt vervolgd)

donderdag 25 augustus 2016

Daily walk

Geen lijden in Leiden (met zoveel knusse plekjes).

Leiden

woensdag 24 augustus 2016

Daily walk

Ik begon de serie Daily Walk op Facebook en plaatste vooral foto's van korte wandelingen met Erik. Omdat hij er niet altijd is of mee kan, ga ik er tegenwoordig ook alleen op uit nu het wandelvirus me te pakken heeft. Wel jammer dat het 's avonds weer zo vroeg donker wordt. Tenzij de lampjes gezellig aangaan.

Test

maandag 22 augustus 2016

Etalage

I agree.

Zeker weten.
Ik moet ineens denken aan het boek Eilandgasten van Vonne van der Meer. Dit boek is het eerste van drie delen over een vakantiehuisje op Vlieland en de diverse gasten die het beurtelings betrekken. In een van de prachtige verhalen draait het om een weduwnaar op leeftijd die het leven niet meer ziet zitten. Zijn groeiende belangstelling voor een boek waar hij alleen maar in begonnen was om de tijd door te komen, zorgt mede voor een wending. Ontroerend mooi. Ik heb alleen de delen: De avondboot en Laatste Seizoen, maar de complete serie is tweedehands op bol.com en boekwinkeltjes.nl te vinden. Sterker nog, ik vind daar net zelf het ontbrekende deel voor euro 1,75. Laat die nazomer maar komen. Dan ga ik die drie prachtige pareltjes weer eens heerlijk herlezen.

zondag 21 augustus 2016

Muziek op zondag

Zonder Spotify had ik nooit van Sara Watkins gehoord. Zoals ik al eerder schreef, tik ik gewoon diverse cd-hoezen op mijn iPadscherm aan en sla ik af en toe een mooi nummer op in een playlist of berg ik een heel album op in mijn virtuele platenkast. Nou ja, de verwijzing naar een album dan. Ik download niks, maar kan wel altijd bij mijn favoriete muziek. Welkom in mijn muziekcollectie, Sara Watkins. Ik haal je even uit die kast:

vrijdag 19 augustus 2016

donderdag 18 augustus 2016

Pokémon Go (deel 2)

Over Pokémon gesproken: ik heb de tv-serie destijds genegeerd en had tot voor kort totaal niks met de koddige monsters. Toen Pokémon Go nog niet in Nederland verschenen was, zette ik de game vanuit de Amerikaanse App Store nonchalant op mijn telefoon, nog onwetend van de grote aantrekkingskracht en het avontuur. Gewoon even kijken wat het was.

Inmiddels bespreek ik de wezens zelfs met mijn fanatiek spelende fysiotherapeut en hoop ik dat we nog een paar sessies hebben als de aangekondigde ruilmogelijkheden aan het spel worden toegevoegd. Dankzij zijn tip kijk ik met terugwerkende kracht oude afleveringen van de serie op Netflix. Met Engelse audio, dat wel. Want. Dan. Voelen. We. Ons. Niet. Zo. Kinderachtig.
Dat betekent wel per aflevering twee keer die titelsong die je niet meer uit je hoofd krijgt. Dat nummer zal voor mij voor altijd aan de zomer van 2016 kleven. Hé, dat klinkt negatief. Ik vind het eigenlijk een heel mooie song. Zo ook de gast hieronder, op wie ik om diverse redenen trots ben:

Gotta catch 'em all. Daarom hier het origineel:

woensdag 17 augustus 2016

Pokémon Go (deel 1)

Slimme zet van ons favoriete kleine ijswinkeltje, dat er sinds kort een grote concurrent bij heeft. Maar gek als ik ben op die geniale game voor de smartphone: doe mij maar mango. Of citroen. Anders bosvruchten. Nee, watermeloen! Die kan ik ten zeerste aanraden.

Pokémon ice cream

We zijn zulke trouwe klanten, dat we telkens enthousiast begroet worden. Of aangesproken: "Zo, is de man niet mee? Heb je 'm voor de tv gelaten voor het voetbal? Of kijkt hij de Olympische Spelen?" Andersom zou trouwens ook zomaar kunnen: "Zo, is de vrouw thuis gebleven?" - "Nee, die speelt al uren Pokémon Go in het park. (En jengelde om een ijsje. Dat ìk moest gaan halen. Zodat zíj bij die lure-module-dinges kan blijven zitten en die Pokéstop iedere vijf minuten kan leegtrekken)."

dinsdag 16 augustus 2016

Leiden

Waar de achtergrond doet denken aan etalages uit tv-series als The Paradise en Mr. Selfridge, zag ik dat in het centrum de meeste lantaarnpalen versierd zijn met prachtige bloemen. Wie zou ze eigenlijk allemaal water geven en zo liefdevol verzorgen?

City of Leiden

maandag 15 augustus 2016

Zonsondergang in het park

Ik ben er nog! Of beter gezegd: weer.
De laatste tijd ben ik nauwelijks aan mezelf toegekomen. Laat staan aan bloggen. Eens zien of we daar verandering in kunnen aanbrengen. Want ik geniet - samen met vriend Erik - nog steeds van kleine dingen en heb heus nog wel oog voor sprookjesachtig moois.

Daily walk.